شکیبا

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی در کلام پیرتر ها نمایش سخن اشکارتر است

خنده ها نمایان و گریه ها تکان دهنده

عمر انسان ته تهش چل تا هفتاد متوسطش هست

وقتی به اخر می رسی ،تمام می شوی

و حالا بیچاره انکه از تجارت عمر جز زیان متاعی نصیبش نشد

شمع در انتها پر فروغتر می شود

تو می مانی و هزار حرف نگفته که اگر بگویی هم مشتری ندارد

اری

اوقات خوش ان بود که با دوست به سر رفت          باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود

ان وقت است که با خود می گویی

از هستی خوشتن جدا باید شد         راهی دیار   با صفا باید شد

اینجا ثمری نیست مرا جز خواری      اری  ز تن خسته جدا باید شد

و اینجاست که میفهمی اگر مرگی نبود ، تحمل این دنیا چقدر سخت و جانفرسا بود