شکیبا

کم کمک راهی میشم به مشهد و امام رضاش

باز دارم میرم طواف اون حریم باصفاش 

قصه اهو و چشم گریونش رو شنیدی ؟

من میرم دونه بپاشم زیر پای کفتراش

کاشکی من ژاله بودم ،میچکــــــــیدم رو دامنش

مثل پروانه همش میچرخــــــــــــــــیدم دور چشاش 

مست اون لحظه که دور حرمـــش میگـــــــــــــــــردم

که دلم هر روز و هرشب داره غـــــــــــش میره براش

الهی ابری بشه بشـــــــــــکنه قلبــــــــــــــمو ، بیاد

چشم بارونیمو شستــــــــــــــشو بده با خنده هاش

شعله صبرمــــــــــــو اتیش بزنه با یــــــــــــــک نظر 

یه تبســــــم ،یه اشاره، یه کـــــــمک به آش و لاش

(دست خالیـــــــــــــــــــــمو بگیره پر کنه با سکه هاش)

سروده شعله صبر خرداد 93