شکیبا

باز از قضای حق پروردگار

قاطی شده بازی این روزگار

داداش ماداشا همه مهمون شدن

بچه ها دیوونه و حیرون شدن

 یخچالمون خالی و بی اثاثه

جیبمونم نگفته اس و پاسه

شوهره تا فهمیده در جا زده

یه قر وامونده به دنیا زده 

هنوز ناهار نخورده فکر شامم

فکر چلو جوجه لا بلامم

دختر ا زود کمک کنید تو کارا

خونه رو جابجا کنید بی حالا

اجیل و تخمه جاش پفک میاریم

گوجه  خیار و چیپس تک میاریم

ظرف بلورین نداریم تو خونه

اگه داریم لب پره دونه دونه

کاسه ماسه پیدا کنید تو گنجه

اگه بگن یه چیز ، برام یه رنجه

 خلاصه مهمونا تشیف اوردن

شامه رو خوردن و تشیفو بردن

گفته بودن پشت سرم مهمونا

رسید خبر از کلاغای اونجا

فلانی یک شب نتونس خیر کنه

مهمونا رو با نون خشک سیر کنه

خسیس و بی سلیقه و کثیفه

هر کی بیاد ویرونه رو حریفه

ادم میمونه توی کار دنیا

زبون مردمون پر تمنا

میخورن و پشتش میگن گدا بود

اینجا انگار خونه فقرا بود

خدا نگو طاقتمون کم شده

زمونه اینجوری فراهم شده

گوش و دل و چشم و همه فکرمون

مصرف و مصرف همه ذکرمون

خانوما رو باید اول درست کرد

ذکرشونو جمع پولای خرد کرد

تا اقتصادمون شکوفا بشه

مصرفمون کم توی دنیا بشه

امید تا این کمرا خم بشه

بارش کار ما دمادم بشه

سروده شعله صبر تابستان 92

بسم الله الرحمن الرحیم

کوله ام را برداشته ام

لباس پوشیده ،دم در ،منتظر

صبر و صبر وصبر

هر که می گذرد نگاهش می کنم

شاید خودش باشد

سینه ام بی تاب

و هر چه غیر من خواب

کفش به پایم خنجر میزند

مدام با خودم میگویم:

تو که می دانی نمی اید

تو که می دانی تو را فراموش کرده

تو که می دانی امدنش دست تو نیست

پس منتظر که هستی!!!

شهر خاموش است

و من در سجده طولانی خود

مدام ،نجاتم را می خواهم

اللهی عظم البلاء

ونکشف الغطاء

و ضاقت الارض ومنعت السماء

خودم از سماجتم خسته شده ام

معلق در زمین و هوا

کج خیال و ناتوان

خسته و رنجور

پس کی می اید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

و باز شهر روشن شده

و باز روز پایان قصه امشبم را می نویسد

و باز من منتظرم

کاش دلم لایق دیدار  بود                  در حرم عشق تو بیمار بود

شعله صبرم دل و دینم ببرد               العجل ای دوسَت ،نگو زار بود

بسم الله الرحمن الرحیم

گاهی در کلام پیرتر ها نمایش سخن اشکارتر است

خنده ها نمایان و گریه ها تکان دهنده

عمر انسان ته تهش چل تا هفتاد متوسطش هست

وقتی به اخر می رسی ،تمام می شوی

و حالا بیچاره انکه از تجارت عمر جز زیان متاعی نصیبش نشد

شمع در انتها پر فروغتر می شود

تو می مانی و هزار حرف نگفته که اگر بگویی هم مشتری ندارد

اری

اوقات خوش ان بود که با دوست به سر رفت          باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود

ان وقت است که با خود می گویی

از هستی خوشتن جدا باید شد         راهی دیار   با صفا باید شد

اینجا ثمری نیست مرا جز خواری      اری  ز تن خسته جدا باید شد

و اینجاست که میفهمی اگر مرگی نبود ، تحمل این دنیا چقدر سخت و جانفرسا بود

بسم الله الرحمن الرحیم

پاسی از شب گذشته بود که سایه ای اویزان برسینه دیوار نمایان شد .

قلبم از کار افتاد

تمام من در نگاهم جمع شد

سایه امد و امد تا شد یک هیولای سیاه

و من کوچکتر از کبوترسرتیز کردم

از دل سیاهش چهره دلربایی یبرون جهید

فریادی در درونم پیچید

شادی در چشمم درخشید

سبک شدم 

پریدم و دویدم

اما!!!!!!؟؟؟؟...!!!!!!!

ملتمس و نگران

در او فرو رفتم

دریای نگاهش مواج بود

غوغای درونش شعله می کشید

با من ومن تماشایش کردم

شعله سکوتش روشن شد

کلمه گر گرفت

ومن سرتا پا گوش شدم

اقرآ باسم ربک الذی خلق

خلق الانسان من علق

اقرا و ربک الاکرم

الذی علم بالقلم

ومن ملتمس و نگران

سایه اش را تا ان بالا بالاها دنبال کردم

راستی اگر من جای رسول خدا بودم

وای که چه عظمتی در این ماجرا نهفته است

و ما مثل همیشه ،بی خبریم

بسم الله الرحمن الرحیم

در شهر مناره ها

در کوچه پس کوچه های نور

اواره ام

سیر از زندگی

پیچک سکوت  قلبم را می پیچد

 اواز می سراید

 اوای مرموز جغد

نعره خروشان گرگ

وزوز زنبور کور

اهنگ سرگردان جیر جیرک

همهمه مور

جیغ خفاش بی حیا

هر چه سیاهیست در دلم انباشته

راستی کورسوی امید

در کدام کوچه زندگیم گم شده است

غم تمام نمیشود!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!

شعله صبر